Ze weeft al 45 jaar van doornige wijnranken: "Het aantal mensen dat dit werk doet, is op de vingers van één hand te tellen"

Özcan, die elke dag een mand breit, gaf aan dat er zelfs buiten de provincie vraag is naar de manden die ze breit. Ze zei: "Ik heb dit vak geleerd van een oude man uit onze buurt. Ik ga naar bergachtige gebieden en knip de wilde doornstruiken die daar van nature groeien."

Ik schraap de doornen eraf en maak het glad. Ik droog de wijnranken, nadat ik ze van hun doornen heb ontdaan, gedurende 15 dagen. Dan laat ik de gedroogde ranken buiten in de regen staan.

De droge wijnranken die door de regen nat worden, komen op deze manier losser te zitten. Zodra het hoofdmateriaal klaar is, begin ik met het breien van het vismandje. Eerst begin ik met het breien van het buisgedeelte van het vismandje en de andere onderdelen vorm ik daarop. Al sinds de oudheid worden deze manden gebruikt om vis te vangen. Het werkingsprincipe van de vismand is ook heel eenvoudig.

Om de vissen in de mand te krijgen, moet je bij de ingang en in de mand stukjes droog brood leggen. Voeg vervolgens stenen toe aan de mand om gewicht te creëren en ervoor te zorgen dat de mand in het water zinkt. "Als je de vismand 's avonds in het water gooit en 's ochtends eruit haalt, zul je zien dat er vissen in zitten," zei hij.

Aan de andere kant zei Özcan, die stelde dat de traditie van het vlechten van vismanden ten onder is gegaan aan de industriële productie: "Tegenwoordig worden deze manden massaal geproduceerd in fabrieken met staal of hard plastic. Er zijn er zelfs van net. De meeste vissers geven er nu de voorkeur aan. Helaas verdwijnt de traditie van het vlechten van ouderwetse vismanden. Ik vlecht al 45 jaar vismanden. Het aantal mensen dat deze manden nu op traditionele wijze maakt, is op de vingers van één hand te tellen."